Her başlangıçta bir son bekler seni.
Her yaranın da vardır bandı elbet.
Hikayeler yazılır,
Hikayeler okunur.
Bazı hikayeler hiç okunmaz ama yazılmıştır.
Senin de kalbinin duvarlarına birkaç isim kazınmıştır elbet.
Sonra silmeye çalıştığın da olmuştur ama mutlaka bir iz bırakmıştır.
Hiçbir silgi tam anlamıyla silmez çünkü.
Yorgunluğun artmıştır aynı yollarda debelenmekten.
Biraz da bıkkınlık baş göstermiştir tabii.
E kim aynı yolları arşınlamak ister ki sürekli?
Durasın da var, biliyorum.
Kıpırdamamaya aşık olma çabanı anlıyorum.
Aynı haldeyiz seninle,
Aynı çaresizlikteyiz,
Aynı yalnızlıkta.
Aynı bardaktan birer yudum kahve tadıyoruz.
Aynı tadı hissetmiyoruz ama orası kesin.
Aykut Tunçay
2021-12-10T17:58:01+03:00Galiba...Yorumunuz için teşekkürler.🤞
Melike akarsu
2021-12-10T15:59:16+03:00Aşkı en güzel duygularla anlatmak bu demek galiba Nazım’ın da dediği gibi “Cebimde yoktu yüreğimden verdim” yüreginize sağlık