Okyanusun ortasında yapayalnız bir balık gibi ürkeğim. Karışamıyorum derin suyunuza, giremiyorum aranıza.Ürkeğim,yorgunum ve boğulmak üzereyim. Balık kardeşler ya beni de yanınıza alın ya da boğun beni.Okyanusta kendine yer bulamamak,sığınamamak ve sığamamak...Dünya dediğimiz şey de okyanus gibi sığamıyoruz, barınamıyoruz ama ölemiyoruz da...Ölsek geçecek,yangınımız sönecek. Ah,insan yalnızca toprağa sığabiliyor.İnsan evine dünyaya sığamıyor da bir avuç toprağa sığıyor.Keşke gitmek bu kadar zor olmasa, keşke bazı şeyleri bırakabilsem de girebilsem toprağa. Belki toprakta yangınım söner, belki Rabbim anlar beni, belki nefes alabilirim,belki ölebilirim...
20.04.2023
