Kalbim havalandı yol boyunca
Bir boğazı uçarak geçti.
Nazik bir el arp çaldı içimde
Her bir notası
beynimin kıvrımlarına köklendi.
Gözlerimden aktı ışıl ışıl sular.
Yüzümü ovaladım ellerimle,
ovaladıkça parlak pullar düştü yüzümden.
Benim ışıltımın kaynağı,
devrilip yıktığım yerde başlıyor.
Dağın zirve noktasıyım.
En yukarı çıkınca
en aşağı düşmek zorunda olanım.
Ve bunu tekrar tekrar yaşayacak olan
insan metastazıyım.
Dağın zirvesi
benim için bir anlam ifade etmiyor,
aşağısı yanarken
manzarayı görmediğim sürece.
Ben,
dağın zerre kadar kaldığı noktayı
elime almak istiyorum.
Kızarmış gözlerimi uzağa dikiyorum.
Bir düşünceye annelik ediyorum.
-Ruhumun bedenime yetişmesini bekliyorum.-
İstediğin gibi konuşamazsın,
istediğin istediğimiz olmadıkça.
