Öldü bir yanım
Çocukluğum sinmiş bir köşeye
Çekmiş bacaklarını kendine
Ayıptı ağlamak, avuçları yüzüne perde
Öldü bir yanım
Bulutlarım artık benzemez bir şeye
Griler, karalar, hep dolup taşarlar
Arsız yağmurlar şimdi gözlerime
Öldü bir yanım
Baharım kokmuyor, mecalsiz açmaya
Mayıs sinekleri, kelebekler gelmediler
Ayaklarım, ellerim buruşmuyor,
Genzim de yanmıyor anne
Tuzsuz, yosunsuz, çalınmış maviler
Canından toprağa ekenlere, yarım kalanlara, göçüp gidenlere...
