“Kötü kader diye bir şey yoktur;

21. yüzyıl vardır.

Ve bu yüzyıl yavrucuğum;

Bir kelebeği bile intihar ettirebilir.

[Jose Saramago]


Anonim Şirket, müşterileri ve gönüllüleri tarafından ayaktadır. Şirketin kurucusunun ismi devlet sırrı gibi saklıdır, kimse bilmez, ben hariç. Savaş, bir savaşın ortasında doğmuştur. Görünmeyen bir savaştır, kendisi de görünmezdir. Alışılmış kurmacanın alışık olmadığı bir fikri kamuoyuyla paylaştığı için (oysa sadece gazeteci hanımefendiyle yakınlaşmak istemişti) akıl hastanesine kapatılır. Deli yaftasını layıkıyla, gururla taşır. Çünkü alışılmış kurmacanın kimlere deli dediklerini vakti evvelinde görmüş, buna gülmüştür. Birtakım akıl oyunlarıyla hapishaneden kurtulur ve projesini, Anonim Şirket’i kurar. Kısa bir süre sonra şirket faaliyete açılır.

İntihar fikri bir rehabilitasyondu, fakat intihar edilemedi. Bu yetersizlik ve beceriksizlikleri bizzat kendileri tarafından ayıplandı. Bireyler varoluş amacını bulamadı, sadece yok olmak istedi, kendini öldüremediği için Anonim Şirket’e başvurdu. Savaş’tan öncesinde halkta dindarlık hakimdi. Dindarlık intiharı yasak etti, yoksa elinizi yakarım dedi, dolayısıyla intihar vakalarındaki potansiyel artış engellendi. Birey bireyliğinin farkına varınca yolundan saptı, oysa bu farkındalık tambenliğin inşasına kadar gidebilirdi, gitmedi, gitmesindi. Aramadılar, sonuçta bulamadılar.


Anonim Şirket, müşterilerinin ricasını kırmaz, onların kanıyla beslenir. Faydalı bir hayır kurumudur. Bu kurumda gönüllülük esastır; çalışanlar da müşteriler de gönüllüdür. Savaş, müracaatların kabulüyle hobi olarak ilgilenir. Müracaatta bulunan bireye tek bir soru sorar: “Son kararın mı?” Müşterinin iki seçeneği vardır; ya başını evet anlamında sallar ya da arkasını döner gider. Bu Anonim Şirket’in ilk kuralıdır. İkinci kuralsa cesetlerin yok edilmesiyle ilgilidir. Müşteriler, kendi isteklerine göre, cesetlerinin tuzlanıp yakılmasını veya asit fıçısına atılmasını seçme özgürlüğüne sahiptir. Bu onlar için en büyük özgürlüktür.


Zannımca Anonim Şirket’in müşterileri hiçbir zaman eksilmeyecek, eğer Anonim Şirket kapatılırsa bunun nedeni gönüllü çalışan bulmak zorluğundan olacak. Savaş, paralı çalışanların iş anında bir işe yaramadığını, yarasa bile onlara hiçbir zaman güvenemeyeceğini biliyordu. Hâlâ aynı fikirde. Değişmedi. Şirketin başarısı kısa sürede dilden dile yayıldığı için Savaş, henüz şirketin ilk yılında, En Ölü İş Adamı ödülüne layık görüldü. Aldığı plaketi Anonim Şirket’in girişine koydu ve hâlâ orada. Velhasıl kelam, ölüler de ara sıra konuşabilir.