Bembeyaz ellerim var benim
Hafif tombul ve hassas.
Duygusal ellerim var benim,
Yüzümden çok kızaran gözlerimden çok ağlayan.
Ellerim var benim, aşık ellerim, var’dı.
Ellerim şimdi kırmızı
Ellerim şimdi ıslak
Ellerim şimdi kanlı.
Ellerim artık acımasız, güçlü katil.
Birinin olmalı bu kan,
Yarası olan birinin.
Toprak kokuyorum,
Birini gömmüşüm bu ellerle.
Mezar mı üstünde oturduğum toprak birikintisi?
Aç! Kaz! Çabuk!
Kimin bu kan?
Bulduğum beden tanıdık.
Ellerim kadar tanıdık,
Beyaz, temiz, küçük.
Onu öldüren bu eller sevmek istiyor şimdi.
Alıp evime yatağıma götürmek istiyor.
Ama kanlı ellerimle sarılıp kirletemem onu,
Kan onun değil mi?
Kan sadece ellerimde
Bulaşmamış toprağa bile.
KAN BENİM, KAZDIĞIM MEZAR BENİM, ÖLEN SADECE BENİM.
