Bazen bir şey oluyor ve onu gelip sana anlatmak istiyorum, gelip sana sarılmak sende şifa bulmak... Senin sesinin beni şifalandırmasını istiyorum, kokuna sarılmayı ruhlarımızı bütünleştirmeyi bedenlerimizi iç içe geçirmeyi. Sonra diyorum ki başkası var onun hayatında, başkasına bakıyor onunla gülüyor ona sarılıyor. Acaba diyorum bana baktığı gibi bakıyor mu ona da bana sarıldığı gibi sarılıyor mu bana dokunduğu gibi dokunuyor mu ona da... Ayrıldı artık yollarımız başka bir yola gitmek istedin, belki de aklın o yoldaydı sadece bahane buldun, sorun ürettin, çünkü sorunsuz kendimizi birbirimizden uzaklaştıramıyorduk. Gerçi şimdi de uzak mıyız ki, ruhum hala ruhunu arıyorken, kendini senin ruhunda buluyorken ne kadar uzak olabilirim ki sana? Anıları unutabiliyor musun sen, unutabiliyor musun beni? Ben seni unutamıyorum, bir anda aklıma geliyorsun ama artık rüyalarıma gelmiyorsun yoksa başkalarının ruhlarına mı dokunuyorsun. Bilmiyor arkadaşlarım seni hala düşündüğümü, aslında seni özlediğim için ağladığımı bilmiyorlar, çünkü hep başka bir şeye sinirleniyormuş gibi yapıyorum ama eskisi gibi acımıyor canım hala uzaklara dalıp gidiyorum. Ama daha iyi saklıyorum. Sen de hissediyor musun seni düşündüğümü, bizi düşündüğümü, anlarımızda gezdiğimi, onları ziyaret ettiğimi?
