Olmadığınız insanlar gibi kendinizi göstermeyin. Bırakın hayat kendi yolunu bulsun. Kitap okumamak bir kabahat değil, okuyormuşsun gibi göstermen bir kabahat. Sanırım hepimizin en büyük problemi olmadığımız insanları yaşamak. Oysaki bir kendimize baksak ne yetenekler, ne imgelerle doluyuzdur. Ne bir kadının ne de bir erkeğin hayatının değişmesi için birisine ihtiyacı olduğunu sanmıyorum. Sadece ihtiyacımız olduğunu sanıyoruz, böyle sanmak zorunda bırakılıyoruz. Mesela erkek arkadaşınız size “giyme” diyorsa bir bildiği vardır der herkes fakat erkek arkadaşınızın bu konuda haddi olmadan yorum yapması da aslında hiçbir şey bilmediğinin göstergesidir. Aynı şey, bir kadın için de geçerlidir. 


Biz, olmadığı insanlar gibi yaşayan insan sürüleri... kendi hayatımızı kendimiz gibi yaşamadan başkalarının hayatlarına dahil olmaya bayılırız. O başka hayatların temposunda da kendi hayatımızı unuturuz.