Derin bir nefes aldım,

iç çekerek ama usulca.

Pencereyi araladım

zihnimdeki gerçeklere...


Aklım, ruhum ve bedenim

bir bütün olup iç içe geçti o an...


Gözlerimi diktim uzaklara,

uzaklardaki başka gerçeklere.

Başka bir gökyüzü

düşledim zihnimde...


Önce silmem gerekti rengini,

artık başka bir renk olacaktı,

Olmalıydı!


Evrendeki her şey öylesine acıyken,

öylece durup hiçbir şey olmamış gibi

kalamazdı maviliğiyle...

Biz bu kadar değişmişken,

birer birer, azar azar yitip giderken...


Olmalıydı bundan sonra,

başka bir gökyüzü

gerçeklerimizin, hayallerimizin üstünde,

ve biz başka bir gökyüzü altında yaşamalıydık!