Umutsuz bir biçimle aralanmaz
kapın, başkalarından alamazsın özünü,
bir parmak şıklatması bekleme ışıkta
bir yardan akan balı bir coşkunun dalını
ağzına kalanların artanlarını bekleme
umutsuz bir yerde umutsuz bir heyecanla
ritmin kabuğunu tırnakla yırtmak gibi bir şey
korkuların kabarmaların kızarıklıkların.
.
Suçlamakla ceza verirsin yüzüne
duvara bir taş daha koyarsın, üstüne,
serilen bir şekle dönüşürsün tek işlevli
düş kurma olmadığın zamana
düş kurma
ya da
bilirsin
.
Bir paradoksun anlatımısın
kendine
kendini yiyen olarak nasılsın?
Sormak kahırdır
bildiğini sormak ziyan.
.
Sessizliğine alıştın
o kadar kaldınki geride
sevgine bir tek durmak yakıştı,
ama
bir parmak şıklatması bekleme ışıkta
bir yardan akan balı bir coşkunun dalını
düş kurma olmadığın zamana
düş kurma
ya da
bilirsin
