İkrar verip durma ey kaşı keman
Yolundan dönen de namert olmaz mı
Derdine agâh oldum eyledin güman
Görmese gözlerim bu dert olmaz mı
Çıktım yüce dağa seyran eyledim
Gönlümü gönlüne peyman eyledim
Sevdiğim dünyayı ziyan eyledim
Kaçtıkca gönlümden bu sert olmaz mı
Kul aşığım bakma gözüm yaşına
Düşürdü zalim yar aşk ateşine
Yanarım yandıkça düştüm peşine
Gönlümü verdiğim cömert olmaz mı
