Sıkıca tuttu bileğimden, sürükleniyordum. Şaşkınlıktan boşluğa düştüm, bıraktığında daha da dibe battı ayaklarım. Bırakmasan olmaz mı?
Gözlerini süzerken yakalandım, hemen bir şeyler anlatmaya giriştim. Yemi yuttun, ben de sen cevap verirken daha çok çaldım gözlerinden. Susmasan olmaz mı?
Ritim tutmaya devam edelim, çürüyene kadar vur sandalyeme. Olur da çürürse göğsümüzde atanı dinleyelim beraber, olmaz mı?
Ben yakınayım, sen yine çevir başımı göğe. Kaçamadığım İstanbul’da evim senin yanın olsun hem kiralar çok pahalı, olmaz mı?
Kulağıma fısılda, kimseler duymasın. Belimi büken yükü benimle sırtlar mısın? Ben seni taşıyayım kucağımda sen de yalnızlığımı, olmaz mı?