Ben ölürsem
Söyleyin tüm herkese bugünkü kadar hiç mutlu olmamıştım,
Gitmek hevesi hep içimdeydi bundan hiç korkmadım,
Hep bunu bekledim,
Hep bunu istedim,
Bu kadar umutsuzluğun içinde,
Ve bu kadar kopmak isterken her şeyden,
Gitmemi anlamamış gibi yapmayın.
Bırakın da özgür olduğum için biraz mutlu olayım,
Burada hep biraz tutsaktım.
Her zaman boğuluyordum,
Hep biraz nefessizdim hep umutsuzdum,
Boğazım hep kuruydu,
Burada da mutluydum ama anlam veremiyordum bunca şeye,
Üzüntülerime,
Heveslerime,
Olmasını isteyip de hiç olmayacak
Heveslendiğim ve boğazıma düğüm düğüm serdiğiniz hayallerime,
Hep içime ektiğiniz asla benim olmayan dertlerime,
Canımı yaktığınız hep sustuğum bunca üzüntüye.
Hep sustuğum kalbimi ezip geçerken arkamdan sadece sayıkladığınız,
Her bir heceyi yakayım,
Yansın sarılı
Dikili bir fidanım bile kalmasın,
Yansın da yansın.
Sussun da kapansın bütün yaralarım
İçime akıttığım her göz yaşı için
Biraz yağmur akıtsın.
Bilseydim bile söylemezdim gideceğimi
Ben gitmeyi hep çok istedim
Böyle hiç mutlu değildim
Çırpınmak tek başıma
Ve yılmak kendi kendime
Her günün her gecesi her sabahı aklımda ve yalnız başıma düşündüğüm karamsarlığıma
Susun ve tek kelime konuşmayın ardımdan
Gözlerimi kapattığım da tek ah duymak istemiyorum
Devam edin ve bitsin her şey
Her masada biraz benim için susayın ölüme ve bekleyin geri gelmeyecek ölümlü günlerinizi
Kin tutmadım
Hep çok sevdim
Hep unuttum
Hep bekledim
Hep sustum
Gün gelir bunların hepsi için
İçinizde bir umut yeşerir
Biraz mutlu olmayı becerebilmek için
Yaşayın
Gezin ve görün
İçinizde akan tek gözyaşınız olmasın
Benim yerime de konuşun
Benim bütün sustuklarım için
Ağladığım ama belli etmediğim her hıçkırık için
Görün ve seslenin
Bütün gökyüzüne
Bütün renklerde arayın şefkati ve sevgiyi
Öğrenmek ve öğretmek için her mesafeyi
Bir durak kadar yakınım
Bir sarı bir de siyah
Beni bulamazsanız yağmurdan sonraki gökkuşağını arayın
Güneşi bekleyin
Bekleyin
İçinizde olan ve bir gün gelecek olan
Ölmek hevesini...
