Ölüm...
Adı bile kimisine kahır getirirken
Bizzat başına gelenleri ancak tahmin edebiliriz.
Bir yaz sabahı geldi acı haber.
Ayın en sıcak gününde bulutlar onun için toplanmıştı.
Ölümü kabullenmek istemezcesine gürlüyordu koca gök.
Akıtıyordu göz yaşlarını tabuta.
Geri gelemeyecek olana...
Yolcu yolunda gerek.
Bastığın toprak bir bakmışsın evin olmuş.
Ruhun semalara uğurlanırken
Bedenin yerin altında kendine yer edinmiş.
Yakınların gözü yaşlı.
Gözler kırmızı
Yüzler ıslak
Ve kalpler...
Bazen kelimeler yetmez bir acıyı anlatmaya.
Sessizce oturur izlersin olanları
Ama göremezsin.
Akıl gelende
Kalp gidende
Öylece bakarsın.
Misafirler gider,
Sen yalnız başına kalırsın.
Eş dost işinde,
Sen ise bir toprak parçasında kalırsın.
