Bir nefes ve ölmeye yatmak
Yaşamanın çığlığı gözkapaklarımda
Ağırlaşıyor günün ötekileştirdiği her şey
Kavgayla çoğalıyor yalınlık
Kimse bana yeryüzündeyiz demesin
Elimde bir nar dalıyla geçmişi selamlıyorum
Uzun bir gece olacak
Bir çatı katında rüzgarı bekleyeceğim
Altımdan kayarken gökyüzü
Semazen olacağım
Bir nefes ve en yakın karaya çıkmak
Eteklerimi kediler öpüyor
Elimdeki çivi, karnını deşerken gökyüzünün
Yırtılasıya bir susmak
Yeryüzü ezberindeki şiiri okuyor
Bir nefesle bir şehir solumak
Korkusuz gölgelerle sokaktayım
Ağzımdan kelebekler dökerken
Bir dokunuşla ölmeye yatıyorum.
