Ruhuna soyundum karanlıkta
Vaktin geç olduğunu bilmeden
O gemi çoktan gitmiş
Hevesin çoktan geçmiş
Bitmeyecekmiş sandıklarım
Böyle bir gece yarısı,
ben duymazken
Sen bakmazken
Küsmüşken yalnızlığım
O heves geçmiş
Yanan ateş sönmüş
Yıldız tozundan hayaller
Birer anı olmuş.
Açsın diye ruhuma kattığım
Yaseminler solmuş
Geriye kokusu kalmış.
Sen yasemin kokusunu hatırlar mısın?
Yalnızlığımdan akan yasemin kokusu
Senin kokun olmuş.
Benim çocuğum ölmüş.
Içi buz tutarken, mum yakmışım baş ucunda.
Zaman beni öldürmüş.
Hayaller kırıla kırıla
Bir dizede söz olmuş.
Günahlar yetmemiş
Ellerim uzanmamış
Ölüm uykuya denk düşmüş.
