Bir sokak belki en tenhasından 

Bir kadını anımsatan kaldırımlardan

Yıldızdır gökte süzülen

Gözlerini yumduğunda bir tek sana gülümseyen.


Bir poşet rüzgarda savrulan

Bir park köpeklerin bile ayak basmadığı

Sokak lambası belki biraz loşundan

İnsanlardan kaçmak ve yükünü yarı yolda atmak.


Yalnızsal varoluş ve değişkenliği

İnsanlar yahut insancıkları

Yitirmek en adisinden yaşlıca düşleri

En korkağından bir beşiği…


Alıkoyulmuş yılları

Saatin akrebinde takılı kalmış

her saat başı titreyen beden

Hatıralardan bir yol

Geçmiş zaman


Rahme düştüğünde daha çocuk

Çocukluğunu kaybeden annesi mi olur?

Çığlık ile inler yeryüzü 

Varoluş belki de ölümdür.


Kör gözlerin güneşi uçarken yakalaması

Çaresizlikti tükendim haykırışı

Sözleri şimşek çaktırmamış

bir tutam yabancı ve ihtiyar mezar taşı.