Geceyi yılkıya bırakan
Sabahın sahipleri
Bir şarkıyla, belki bir resimle
Ölü anılar üzerinde tepinir
Ne şarkılar durdurur hasretin bıçkınlığını
Ne de düşmek peşine, göğsüne süslenmiş ayrılığın
Hep vedasız ayrıldım - ölüm gibi -
Birden bire, vakitsiz, sessiz
Ve bir masal dağına gömdüm
Aşk diyince büyüyen düşleri
Unuttum şimdi
Güneş doğmadan önce miydi aşkın ibadet vakti
İhanet farz mıydı
Yalan yortu muydu
...
