Mutluluk, geç açan bir çiçek
Bahar, yolları kilitli yalandı
Ben ömrümün en gece yarısında
Aptal yorgunluğumu hüzne karıştırırken
Sen, beni bekliyordun habersiz
Yorgun genç bir yürek
Rüzgarlarla dalga geçen saçların
Umudun ispatı gözlerin
Ve yüz yıllık yalnızlıklara inat boynunla
Beni bekliyordun benden habersiz
Bir kavuşma ateşi alev aldı o gün
Cehennemi ısıtmak bize kaldı
O yasak hayaller maviye boyadı zihnimi
Ellerim bin dilli bir disizdi
Saatler açarken aramızdaki mesafeyi
On üç yıllık bir mucize bulduğunda bizi
Habersiz bekliyordun sen beni
Seksen sekiz ölüm var önümde
Seksen sekiz ölüm bu hayattaki ilk günüme
Azarlsnsn gülmeyişlerim hazır
Kanım daha bir kırmızı
Adımlarım unutuyor bir bir yorgunluklarını
Sanrılar kayboluyor gerçekliğinde
Ben, seni bekliyorum senden habersiz
Hasretler kıyaslanmaz bilsem de
Ben en büyük hasretlere hapis
En büyük sevgiye mecburum
Sen dokuz buçuk ömür yokken bir gecede
Ben kıpırdamadan dururum olduğum yerde
Yaşamak ağır gelirken
Ölüm hafifler sensizlikte
Ben haberiz seni beklemekteyim
