Biraz kül gibi, fezayı ezerken avucumda
Zaman benimi, rüştümü ispata kakışlardı
Yanan bir yanımın şuh çıtırtısı başucumda
Vecdle oynaşan cinlerim, bu hali alkışlardı
İnce ince delerdi beynimi bir isli kıymık
Fikrimi o talime yalnız sükutumdu, katar
Cinlerden bir ses yükselirdi "çoktan hasımıydık"
Diyorlar "insan kendini kendine nasıl satar"
Ruhumda aleme iman eden haşmetli yırtık
Zararını ömürle birleştirsem dikiş tutmaz
Geçmişin çalkantısındaki bir sızıdan artık
İçimde bir dev vardı ateşten, artık kül yutmaz
Kavgam koyu karaltıyla sevişirdi gecede
Hokkadan çıkan kıvılcıma boyanırdı mana
Çok sesli gerçeğim sıvışırdı iki hecede
Gelelim kadran devirip katran akıtan ana
Eskiden ıslıkla kaypak şekil alan nadandım
Şimdi matrak gülüşümle o kudreti bölüşüm
Cilveli, şu güzel yüzüne medar-ı handandım
Huylu bir kerametten hisse gebeymiş ölüşüm
