Biraz kül gibi, fezayı ezerken avucumda

Zaman benimi, rüştümü ispata kakışlardı

Yanan bir yanımın şuh çıtırtısı başucumda

Vecdle oynaşan cinlerim, bu hali alkışlardı


İnce ince delerdi beynimi bir isli kıymık

Fikrimi o talime yalnız sükutumdu, katar

Cinlerden bir ses yükselirdi "çoktan hasımıydık"

Diyorlar "insan kendini kendine nasıl satar"


Ruhumda aleme iman eden haşmetli yırtık

Zararını ömürle birleştirsem dikiş tutmaz

Geçmişin çalkantısındaki bir sızıdan artık

İçimde bir dev vardı ateşten, artık kül yutmaz


Kavgam koyu karaltıyla sevişirdi gecede

Hokkadan çıkan kıvılcıma boyanırdı mana

Çok sesli gerçeğim sıvışırdı iki hecede

Gelelim kadran devirip katran akıtan ana


Eskiden ıslıkla kaypak şekil alan nadandım

Şimdi matrak gülüşümle o kudreti bölüşüm

Cilveli, şu güzel yüzüne medar-ı handandım

Huylu bir kerametten hisse gebeymiş ölüşüm