Her gece ölüm gelir
Zifiri karanlığa, düğüne
Hatırlatır kendini
Bazen ufak bir nefesle
Ateş basar bedeni
Ölüm korkutamaz bedeni
Ruh diz üstü selamlarken
Göremez eceli
Bir münakaşa yapılır
Zamanın efendisiyle
Kozlar masada paylaşılır
Saliseler bir kürek toprak
Eğleneni yok bu cümbüşün
Ateş, korku bırakır yerini
Gözlerden kaçan yaşlara, yalvarışlara
Kimse korkmaz oysaki
Ölümden
Asıl korku
Arkada kimsesiz kalacak
Kaybolacak
Bıraktığın kişilerden.
