Ölüm iki gözüm
Hep yanı başımızdaydı
İttirdik, kovaladık
Yamaçtan aşağı attık
Kağıttan düşler kurduk
Avuçlarımızı kızarttık vura vura dizlere
Yine de alt edemedik Hades’i
Kayıkçı tutup götürdü ellerimizden
Gözlerimizin üstünde madenler
Ceplerime doldurdum her bir öyküsünü ölümün
Kavrulmuş ayaklarıma sular serpildi
Şişmiş gözlerimin feri açık
İki gözüm iki kulağım dinle gördüklerimi
Ölüm yokluk değil sevginin sonsuzluğu
Bağlarımı ördüm okyanusa gönderdim sevdiklerimi
Yayılsınlar yeryüzüne damlalarla
Yaşayanlarla ölmüşler taşınıyor çeperlerinde ruhumun
Kalbim farkını bilmiyor kim yaşıyor kim ölmüş
Hepsi ellerimin üzerinde
Her gün öpüyorum gerdanlarını
Kokluyorum burunlarını
Kuzukulağında, ebegümecide, ısırganda
Yer altından topraktan bağlanıyor birbirine tüm ölüler
Davullar çalınıyor ayaklarımın altında
Yeni gelenler karşılanıyor öyle bir şölen ki çocuklar koşturuyor
Keçiler zıplıyor, kuşlar cıvıldıyor, kaplumbağa dans ediyor
Yaşamla ölüm kutsanıyor
Ölümü bilmeyen yaşamı kabul etmez
Kurumuş dudaklar toprağın habercisi
Bekliyorlar seni diyor papatya
Acele etme!
Vakti gelince göreceksin sonsuzluğu
Çoğalt sevgilerini mavi gezegenin
Şimdilik tek görevin bu!
30.08.2020
