Birinin yaşadığı acıyı yaşamadan o kişinin nelerle savaştığını anlayamayız. Ben bunu geç de olsa öğrendim. Nasıl mı? Canımdan çok sevdiğim insanın vefat ettiği sabah, anneme onun ölüm haberini acı içinde verirken. İnanın çok zor oldu. Lakin o sabah ben bir kez daha büyüdüğümü fark ettim. Acı insanı olgunlaştıran bir duyguymuş, öğrendim. Bu acıyla nasıl yaşarım, diyordum her gün.


Ama yaşayabiliyormuşsun. Hayatına zor da olsa devam ediyorsun. Çünkü hayat seni buna mecbur bırakıyor. Sevenlerin için güçlü olmak zorundasın. Hani bir laf vardır, "Onsuz yapamam deme, seni onsuz da yaşatırım." diye. Tam olarak aktarmak istediğim de bu. Tüm güzel anılara rağmen onsuz yaşamayı öğreniyorsun. Acılarım beni güçlendirdi. Zaman çok kısa. Ölüm acı da olsa bir gerçek. Bundan dolayı kıymet bilin. Sarılmanın ne kadar değerli olduğunun farkına varın artık. Sevdikleriniz hâlâ yanınızdayken onlara sımsıkı sarılın. Sevmeyi, sarılmayı ve onlarla muhabbet etmeyi ertelemeyin dostlar. Uçup gitmeden, geç olmadan...