Bazen geç kalırız

istemesek bile

hatta acele etsekte

ayağımıza bir taş değer

paçaların ıslanır yağmurda

ellerin tutmaz olur

otobüsler bozulur

uyku ağır gelir

sonra bir bakmışsın saçlarında beyazlar

gözlerinde yaşlar

tutup gözlerini kaçırırsın

zaman senden geçip gider

yine gün ağardı

yorganım ağır geldi

birkaç unuttuğum şey takıldı aklıma

saat çok geç olmuş dedim-

kendi kendime…


daha hiç anlamadan sıyrılıp geçmiş

kaç mevsim oldu saymadım

tek bir zafer dahi kazanılmamış

hiç ümit kalmamış


insan tekdüzedir

fakat tanrı onu farklı olduğuna ikna eder

işte böyle tutunurlar hayata

soru sormaya başlayan

bir gün cennetten yaka paça kovulur

bir bilet kazandım cehenneme

işte böyle başladı her şey


kafamın içinde suçsuz ama haksız fikirler varmış

bu dünya çok darmış

boğazıma dizilmiş ömür

ve akan zaman değilde kanmış

büyük düşler ani ölümlerle karşılanırmış

düşümü sakladım sizden

kazma küreği bırakın elinizden!


evet çocuk büyüdük

savaşlar sadece silahlarla değil

düşünceler ucu sivrilmiş oklar gibi

ve insan dili en vurucu mermiler gibidir


bir kere daha gülümsesen

ve cennet can verse yerinden

vakit hala çok erken

rüyalara dalmak için!