Ölüyorum ve sen bunu biliyorsun
Sessiz sedasız çıkarken bedenim
Bütün haşmetiyle çarparken belki kapıyı
Çıt çıkarmadan gidiyorum
Nefesler kesik, dudaklar kapalı, gözler donuk
Ölüyorum ve sen bunu biliyorsun
Yavaş da değil haa!
Böyle bile isteye, bağıra çağıra, soluk soluğa
Hızlı, keskin bir ölüm benimkisi
Sen yoksan ben neye yararım ki
Selamsız geçen samimiyetsiz saatler var
İçim dışım moloz yığını
Yalnızlık benim harcım sanırım
Ölüyorum ve artık bunu ben de biliyorum.
