Ekmek davasına kaçak gibi saklanır bedenler,

Sıla hasreti doğar, özlemle ayrılır sevenler. 

Karşı çıkamazlar, bellidir bu kaderi çizenler.

Bir sevdanın arasına girer yüreksiz vagon. 


İçi öyle karanlıktır ki sararır yüzler, 

Perde gibi kapanır, yorulmuştur gözler. 

Birbirinden farklı konuşur, yabancıdır diller, 

Bir gurbete yataklık eder karanlık vagon. 


Kemirir beyinleri raylardan çıkan sesler 

Kondüktörün düdüğü nabızlara işler

Zamanla akıl gider, kafaları döver dizler 

Bir sabıra tanıklık eder kaygısız vagon. 


Her bir durakta bir kat daha artar uzaklık, 

Açamazlar kapanı, kavurur tenleri sıcaklık. 

Çünkü korku hakim, yakalanmaları anlık, 

Bir korkuya eşlik eder acımasız vagon. 


Ayaklar özlemiştir toprak üstüne basmaya, 

Yolculuk bitmez, yenik düşülür açlığa. 

Güçlü olanlar ezilmez, dayanırlar kaçmaya, 

Bir güçlüye ders, bir ölüye mezar olur Küçük Vagon.