yedi günde yıkıldı biliyoruz

yedi günde mi inşa etti?

günahı boynuma kaybediyoruz kaybettiğimizi heykelden kadınların nabzı atınca perdeler tek omuzla mazot kuyruğu

işten eve geleceğim.

ne yapacağım?

yedi günde

yediğim yediler tanrının sofrası mı

yanıma gelirsen

cevher yediye bölünür

afiyetle yeriz

parçalarını

midemizde aşımız biraz önce vardı az önce ile, -o hiç oldu.

oyuncağımız oyyancımız yedirdi yedileri

-yalan!

üstümüze gece çöktü

her şey yed/ pencereler konmuş baykuşla başladı


bölünmüş evde gezinen etekler

renkleri vardı yedi tane.

korktun

seni yerim diye

rüzgara söylenen yalanlar

yanımdan gidersen

dünya

elişinde bitmeyen iş

çabuk etmeli el hızı

yetiştirmeli bölünmeyi unutmuş ellerimize

hiç bakmasa böyle keskin

ayrıntıları döner dönme dolapta

hızda imgeler birbirine karışıyor

denizin başladığı yer önümde.

teselli olur yedi yakamoz.