Olur olmaz yerlerde durup kalıyorum
Bir sokak başında bir masa başında
Bir şiir başında bir uyku başında
Saatlerce saatsizmişçesine
Giden her şeye ardından bakıyorum
Dermansız ve sessiz
Yitik bir insan silüetinde
Ellerim buza çalmış düşünce taş kesmiş
Ağlamaktan sesi kesilmiş bebekler
Uykuya düşmüş yorgunluktan
Yorgunluklar
Saatlerce bin yükle çalışan işçi babaların
Yorgunlukları, ezilmşlikeri
Binbir zorluğa çaresiz ses etmeyen kadınların yorgunlukları
Memleketimin kadınları
Hep hakir hep savaşan ne yapsa yaranamayan
Kadınlar her şeyleri herkese dert
Herkesin tek derdi, hepsinin canı cehennem
Memleketimin yorgunluğu insan yorgunluğu
Ölü taşımanın yorgunluğu
Kaç bin ölü bağrında
Kaç bin ölüyle kaç bin dirinin ellerinde
Herkesin yegane derdi memleket
Brujuvvanin derdi köylünün derdi
Efendinin derdi aydının derdi hocanın derdi
Komünistin de milliyetçinin de faşistin de
Herkesin derdi bir memleket
Gözlerinde kin ve kan ellerinde bir memleket
Hepsi birbirinden alacaklı arada bir memleket lakırdısı
Hepsinin canı cehenneme, köklerine kibrit suyu.
Olur olmaz şeylere dalıp gidiyorum
Ne işi var dilimde bu nefretin
Herkesin canı cennete.
Cehennem zaten her canın içinde
Olur olmaz şiirleri olur olmaz laflara ziyan ediyorum
Bakın gitti güzelim şiir.
Olur olmaz bir insanim
Olur olmazların sebeb-i ziyareti benden
Olur olmazlar hep olmazlarda
Olmazlar olurlar içinde
Bu sabah vakitleri bulantı
Topyekûn istifra şiiri bu.
