Dağlar yalnızlık içinde suskun
Uzuyor çiğnenen ömrüm
Hangi akşama yüzümü sürsem
Hangi açılan kapıya baksam
Uzuyor çiğnenen ömrüm
Elimde duran gözümle gördüğüm
Sessizce mırıldanan bir şarkı,
Böğürtlen lekesi sinmiş,
Kaşmir bir şal içinde
Susmuşluğumuz artmış
Bir çığ konmuş
Eski bir mısra yalnızlığına,
Dile gelmez
Dünyanın tenine dokunuyor
Bir sözcükte sonsuz karanlık
Düşün
Ardından yitik gözlerin telaşlı düşlerini
Düşün
İçimde yaralı bir kuş gibi taşıdığımı, seni
Söylediğim hep yarınlar
Yaşayabilir yazgı
Can açıldı
Hangi açılan kapıya baksam
Uzuyor çiğnenen ömrüm
Hangi akşama yüzümü sürsem
Uzuyor çiğnenen ömrüm
