Ömrüme astığım tek bir çerçeve vardı benim. Şimdilerde içinden vicdanı çıkartılmış, yeri boşaltılmış. Duvarlarına indirilen balyozlara kafa tutamamış. Rengi soluk, askısı urgan. Sallanıyor bir darağacında. Adını hatırla, adı 'insanlık'.