Bitmek bilmeyen ömrün içine düştük Azizim,
Kısalmayan yolları tırmanıyoruz,
Tırmandıkça yalnızlığımız çoğalar sanki,
Nefes almak bile yorucu geliyor insana,
Konuşmak,gülmek,ağlamak anlamlarını yitiriyor,
zamanın bedende bıraktığı eskimişliği unutuyoruz,
hangi rengi seçsek siyaha çalışıyor gökyüzü,
Güneşi görünce hızla acıp ölümünü hesaplayamayan kardenler gibiyiz,
Sıranın bize gelmesini bekliyoruz
Denizin kokusunu bile alamıyoruz,
Dalgaların sesini duyamıyoruz ,
Azizim dalmak istiyoruz denizin kokusu alabilmek için,
Yaşamı hesaplamadan almak.
