Yoğun bir ateşin içinde ömrüm ve bu ateş beni daima pişirmesi gerekirken kül edecekmiş gibi bir izlenim vermekte. Ateşi körükleyenler, ben ve çevremde bulunan, etkileşime girdiğim herkes bir şekilde bir parçalarını kendi ateşime atmaktan çekinmiyorlar. Bazıları kendi içinde olan iyi bir parçayı ateşe sürüklüyor, bazıları kötü bir parçayı fakat her hâlükârda yanan ben oluyorum.


Yangının boyutundan kaynaklı bir kül oluş söz konusu olmayacak. Kül oluşun sebebi o çevremde bulunan, kendi içerisinde kötü olan parçaları atanlar. Kül olmama sebep olacakmış gibi gelmekle beraber iyi parçalarını atanlar bu durumu engelleme mücadelesini sürdürecekmiş gibi geliyor.


Olayın dışına çıktığımda hiçbir ateş atmadan yananın ben olmam; doğrusu, oldukça tuhaf gelmektedir.