Yaşamım geçti gözümün önünden.
Yaklaşık on kişi,ben dahil.
Gülümsemeler, ara-sıra gözyaşı.
Çaresizlik ne kadar acı verirse çaresize,
Öyle bir şey işte.
Yürüyorsun ama nereye?
Özlüyorsun ama kimi?
Sen olmadan kitap devam eder mi?
Hani dizi biterdi?
Daha önce hiç başına gelmeyen bir şey,
Öğrenilmez,
Maruziyet yetmez.
Unutulur tabi.
Herkes gibi,
Her şey gibi
Ya sen?
Unutacak mısın bilmem de, Hatırlamayacağın kesin.
Günler geçecek ağır-ağır,
İçin, içini yiyecek,
Ne beynin yerinde duracak, ne bacakların.
Düşündüğün kadar dolaşacaksın.
Günleri ezbere bileceksin.
Her saniye bir kum tanesine dönüşecek.
Klişeler,pişmanlıklar,
Gülümsemeler olacak geleceği unutarak,
Bir de söylenmeyelerin pişmanlıkları.
Bakacaksın on bire çeyrek var.
Geri sayım başlayacak.
Yapmak isteyip yapamadıklarını mı yaparsın?
Yoksa kandırır mısın kendini?
Ödün vermeden kendinden.
Yaşamak hiç bekleyiş olmamışken daha önce,
Bir anda ağaç olacaksın.
