Onarılmaz, yitik günün hasretleri.
G'özünde büyüttüğün ümitler,
Sabâha varır varmaz, meçhul.
Yalnız elinde kalanlardır, rûhuna değenler.
Uzakta bir hengâme; ağlayanlar, gülenler...
Yayınlandı
Onarılmaz, yitik günün hasretleri.
G'özünde büyüttüğün ümitler,
Sabâha varır varmaz, meçhul.
Yalnız elinde kalanlardır, rûhuna değenler.
Uzakta bir hengâme; ağlayanlar, gülenler...
Melike Baran
2024-07-03T08:53:29+03:00Farkında olmadan yaptığımı vezni kontrol ederken fark ettim... 🌻
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
Bu kısa şiiri, fotoğrafı çektikten sonra bana hissettirdikleriyle kaleme aldım. Tabii, gün batımının etkisi büyüktür benim için. Dilime gelen dizeler için de.
Atakan Celisi
2024-07-03T01:20:49+03:00Farkında olmadan mı yaptınız, bilmiyorum ama şiirin son mısraında aruzun şu kalıbını kullanmışsınız: Mefâilün/mefûlü/fâilâtün/feûlün. Bu da şiire bir ritim kazandırmış. Zaten ses, ahenk, ritim yakalanırsa şairin ne anlattığından ziyade nasıl anlattığı önem kazanır ve de poetik mânada arının yaptığı bal kadar şiir de büyük bir tat verir okura.