"Onlar Bu Geminin Misafirleri"

Ruhumda bir boşluk, aklımda dünyevi dertler...

Kalbim bir okyanus, içinde hüzünle kaplı bir gemi...

Boşlukta yapayalnız kaybolurken, okyanusta uzaklara açılıyorum...

Sahi, aynı zamanda nasıl oluyor? Bilmiyorum...

Geminin içi kalabalık, onca ses, onca uğultu...

Sussunlar istiyorum, gitsinler!

Gemideki herkes kör, herkes sağır.

Ne onlar beni görüp duyuyorlar sesimi ne de ben durdurup onları anlatabiliyorum derdimi.

Neyse diyorum kalbimdeki hüzün dolu gemiye:

"Onlar bu geminin misafirleri."

Ruhumda bir boşluk, aklımda dünyevi dertler...

Ne o boşluğu doldurabiliyorum, ne dünyevi dertleri dökebiliyorum o koca okyanusa.