Rutinin öneminden bahsediyorlar ama nedenleri üzerinde pek de durmuyorlar recin.
İnsan her zaman rutinini belirlemeli ve ona bağlı kalmalıdır.
- Olmak istemediğimiz zamanlar olur ama efendimiz?
Depresyondan mı bahsediyorsun? Evet haklısın, o hiçbir şey yapmak istemediğin karanlık ve herkesin itici geldiği kızgın zamanlar.. Yine de rutin bırakılmamalı.
- Depresyondayken bile mi?
Rutin çok önemlidir recin. En çok da o zaman önem kazanır. Depresyon hayatın bir parçasıdır bakma sen insanımızın ona öcü gibi baktığına.
Depresyon, insanın kabuğundan çıkarken çıkardığı seslere ve vurduğu darbelere benzer. O zaman bile rutin gerekir.
- Bana depresyondan bahseder misiniz efendim?
Onu sana daha sonra detaylı anlatırım. Şimdi bahsedeceğim şeye dikkatini çekerim.
- Dinliyorum efendimiz.
Rutin, depresyondayken tuttuğun can simidine benziyor, hiçbir şey yapmak istemezken ona asgari düzeyde bağlı kalmak zorunda hissediyorsun.
Kalktığında ise sırtını ona dayar kaldığın yerden devam edersin.
Bu da bize neyi sağlar recin?
- Neyi efendimiz?
Birincisi, düşerken geride kalmamayı.
İkincisi, kaldığımız yerden devam edecekken iki yüzlü gibi hissetmemeyi.
Üçüncüsü ve en önemlisi özgüvenli hissettirir recin. Depresyon demek sorgulamak demektir. Kaldığın yerden devam ederken her şeyi yıkmış olsan rutinin dayanağın olur.
Dış fırçalamak gibi düşün. Yazımı yazıyorsun, enstrüman mı çalıyorsun kitap mı okuyorsun hiç fark etmez. Bu sana daha iyi hissettirir. Düştüğünde üç yerine bir yaz ama rutini devam ettir. Sen kendine ağlarken bir yandan da kalkacağın gelecek için arka planda kendini hazırlıyor olursun.
Bakma sen o zaman ki haline, insan en çok o an tutunacak bir şeye ihtiyacı duyar. Kendi için. Rutin biraz da bunun için var.
Düştüğünde güçlü olmayı istemeyeceksin. Olur, sorun değil. Yansın dünya sen otur ağla, sorgula. Hakkındır, biliyorum. Fakat kalktığında güçlü olman gerektiğini fark edeceksin. Rutin bu yüzden önemlidir.
Çünkü insan önünde sonunda kalkar recin. Önünde sonunda..
