Adam..
bilekleri düşündükçe
Gülden bir güzyeniği karalıyor
ve bunu
Şiir sanıyordu,
biliyordu.
Kadın..
kesîf-i hâfe, baktıkça
Taammüden bıçaklar yaralıyor
ve bunun
Şiir olduğunu,
bilmiyordu..
Şiir..
-hârlayan ve horlayan itfâyı ki-
Ateşîn dikenler içre
Ateşi
Kadını soruyor
Adam kanıyor
Ömür yanıyor
ve bunun
Eylül olduğu,
bilinmiyordu…
Adam, Kadın ve Şiir
yitiyor şimdi..
Şair..
Sonu bilmezden geliyor
Kaçtıkları
Yakalıyor
Yine
İstemese de
Bitiyor
Öyle yorgun
Öleyazıyordu
.
Mirza Şâmil.
2023/Eylül
.
