Hikayemin bel kemiğini oluşturan, Arakand tarihçesinin ve efsanelerinin ilki ve en kadimi olan Ordenis ve Elibras adındaki İki Kılıç'ı anlatan epik şiirimi bölümler halinde burada yayınlayacağım.


1

Eski Dünya henüz genç ve yeşilken

Ve yükselirken dağlar heybetli gökyüzüne

Ve ovalar henüz çiğken ve genişken

Ve denizler mavinin tüm renklerindeyken

 

2

Gökyüzünde bulutlar dahi yokken

Ve tek bir insan yokken yeryüzünde

Ve henüz toyken her yöne esen rüzgâr

Ve dallarında yeniyken yemiş veren ağaçlar

 

3

Arakand’ın toprakları bomboştu başlangıçta

Ne bir şehir ne bir insan gezinirdi yamaçlarında

Ormanlar yağızdı henüz, yeşilin tüm renklerinde

Güneş gürbüzdü, parlıyordu dört bir yanda

 

4

Kuşların sesleri şakırken boş topraklarda

Ağaçlar eşlik ederdi kuşların korosuna

Ve denizlerde türlü balıklar çırpınırdı

Ve atlar dört nala ezerdi çimenlerini dağların

 

5

Bozulmamıştı Eski Dünya, ilk zamanlarıydı bu

Gören gözler henüz açılmamıştı çorak topraklarda

Ve şeytani oyuklarda gezinmiyordu bilinmeyenler

Ve karanlık denen sadece gölgeden ibaretti

 

6

Karanlık Çağların başlamasından çok önce

İlk insanın yürümesinden çağlar önce

Güneş ve Ay’ın ışıkları henüz çok parlakken

Yıldızlarla doluyken gecenin esrarı

 

7

Yüzüne vururdu parlak dağların dalgalar

Ve topraklar birbirlerine tutunmuştu beraber

Çiçekler her çeşit ve her renktendi

Kelebekler, arılar ve kuşlar yarenleriydi

 

8

Bahar vardı dünya üzerinde her gün her mevsim

Yaşlanmış dünyanın kalıntılarıyla avunduğu

Zamanın olmadığı henüz, çağların yaşanmadığı

Zamansız Çağlar dendi insanlar tarafından

 

9

Başlangıçtan beri var olan iki kadim güç vardı

Kimileri onlara yüce ruhlar adını taktı

Zaman Lordları dedi onlara sonradan insanlar

Ve kadim günlerden kalan yadigarlarını aradılar

 

10

İkizdiler, bir şekilde, aynı ruh iki farklı bedende

Nereden ve nasıl oldular, kimdi anne babaları

Sır gibi saklı şimdi Eski Dünya’nın zamanları

Zamansız Çağlar’ın kadim Zaman Lordları

 

11

Forbereth; ışığın, güneşin efendisi

Kaplardı ovaları, dağları ve denizi hoş sesi

Güneşten saçları ve denizden gözleri vardı

Yüzü yılsız ve yaşsız, zamandan azade

 

12

Boyu uzundu ve heybetli, iki insan boyunda

Bir adımı dağlarda, öteki ta denizde

Giysileri sanki ışıktan yapılmış bir şua

Ve heybetliydi Zaman Lordu yeryüzünde gezerken

 

13

Nosgometh; karanlığın, gecenin efendisi

Titretirdi ovaları, dağları ve denizi sesi

Gece kadar karanlıktı saçları ve gözleri

Yüzü yılsız ve yaşsız, zamandan azade

 

14

Tıpkı Forbereth gibi, upuzundu heybeti

İkizine ne de çok benziyordu yüz çizgileri

Giysileri sanki karanlıktan dokunmuş

Ve heybetliydi Zaman Lordu yeryüzünde gezerken