Ortalarında ömrün
Güzel ile absürt arasında,kudretli
Ve basiretsizliğin içinden de geçilir Yurdunun bayrağı yok
Dünyanın dümenine eşin varmaz.
Ömrün ortası ustanın dediği Kursakta Kalanlar ile umudun getirdiklerinin Birbirine karışıp, delip aktığı yerdir.
Var oluş ipekten gömlek, mevsim
Hazan gibidir ya gömlekten ya serdem der Tüm inancın saman alevine döner de kirpiklerinden Süzülen irin tanesinin ılıklığı güç verir bedenine..
Ortalarında ömrünün anlamı yeniyi inşa
Etmeye yeltenir. Basit bir barakaya heves edersin Kokonaların suitleri kokar, burnuna cafcaflı Meyhanelerde rakkasa sarılır, boynuna gecenin rengine Ad verirsin, kuytularında ömrünün daha çok kendin olur. Kifayetsizliğine küfreder durursun
Hakikatin, ölüm ile kavramların savaşında yorulur Ömrün ortasında saksıdaki
Çiçeğin kurumasına ağlar olursun Hüzün tek sadık kalan duygun olur.
Ömrün ortasında
Hesaplar ve dünyevi
Her şeyin yozlaşmış buhranıyla Kalırsın,
Geçmiş karabasan rüyalar gri olurdu da Umudunun esansı yücelikte tutar yaşamı Döner durursun ışığa
Pervane sineğin aşkı..
