çoktandır kimseyim ki
başkalarının aydınlığı
yaldızlı karanlığıma
perdelerini kapatıyor
serin ikindiüstlerini özleyen tenime
dünyanın teri karışmış
tepemde öfkeli güneş
elimde bozuk pusula
yasak bir rüzgarın peşine takıldım.
-hepinize ortasından baktığım tek kişilik fotoğrafın, oyulmayan tarafı kalmadı.
