- "Sabah evden çıkarken cebindeydi akşama dönme nedenin"
- "İyi ki doğmuş olmanın neşeli gerekliliğine"
- "Veznedar gizli gizli kimseye benzemiyordu"
Gülümseyerek okuduğum belki tek şairdir Osman Konuk. Hüzünsüz bitiremediğim. İçerden gelen sesler her daim gürültülü.
