Herkes bir miktar şairdir
Tanrı kadar değildir hiç kimse
Yaşamın kıyısından
Bir avuç su içmek için geldim diyordu
Kendi kendine
Bir avuç suyla bir avuç toprak olup
Gidecekti
Sonrası?
Telaşesi bitince sonrasını da düşünecekti elbet
Geldi
Suyunu içti
Bir siluet belirdi karşısında
İşte tanrının şiiri diye fikretti
Mükemmel olmalıydı tıpkı tanrı gibi
Neden kusur vardı?
Tanrıya inanmayı bıraktığı gün
gelirken içtiği bir avuç suyu
Can havliyle geri çıkardı
İsviçre'de
Bir yatakta...
