sen her zaman duruyorsun
yerleştirilmiş vazo gibi
köşede
saklı bir el çıkıyor
ardından
ağzın üçgen biçiminde
gözlerin kare
perdelerini kapatmışken
İki karanlık pencerendir
dünyaya bakan
süngü takmış bir yığın asker
GÖZ kapaklarında
üç kişi var
dudaklarında
yarışıyorlar sanki
iki
delik
açılmış yüzündeki çıkıntıya
sinsi
uluslararası dışlanan bir arazidir alnın
saçların
yanan bir ormandır
kalbimde
