Bu albümü dikkatli bir şekilde dinlediğinizde arkadan gelen nefes sesini duyabilirsiniz. İşte bu, Atlanta'nın en yaratıcı oğullarına yetişmeye çalışırken soluk soluğa kalmış rap dünyasının sesi. Outkast'in dördüncü albümü o güne kadar yaptıkları çalışmaların en özgün olanıydı. 1998'de çıkardıkları Aquemini, Güney'den gelen bu ikiliyi Soul müziğin ve psychedelic getto imgelerinin efendisi yaptı. Albümün büyük bir kısmında emeği bulunan yapımcı ve klavyeci Earthtone'i, Andre 3000 ve Big Boi'yi geçen albümlerinde olduğu gibi canlı enstrüman kullanmaktan alıkoydu. Onun yerine gücünün son damlasına kadar savaşan synthler ve bangır bangır bağıran dijital breaklerle müziklerini icra ettiler. B.O.B. muhtemelen bugüne kadar yapılmış en iddialı rap şarkısıdır. Gospel müziğini andırır, Jimi Hendrix'in gitarının hayaleti geri gelir, yeri yerinden oynatan davul ve bass beş dakika boyunca kaos yaşatır. Andre ve Big Boi'nin rapi, fotoğraf arka planlarındaki gibi yaratıcılık kaynamaktadır. Dr. Dre ve Snoop Dogg, aptallar ve fahişelerle ilgili dizeler savururken Atlantalı ikili Ms. Jackson da r&b ezgileriyle Erykah Badu'nun annesinden özür diler; Toilet Tisha'da ise başına buyruk hareket eden tiz sesler, genç intiharlarının kaydını tutmaktadır. 


George Clinton'ın funk için kullandığı ''stink'' kelimesinden türeyen Stankonia, Billboard listesinde 2. sıraya yükseldi ve yalnızca ABD'de dört milyon satarak Outkast'i rap dünyasında prestijli bir konuma oturttu. Her ne kadar Jay-z'nin The Dynasty'sı onları bir numaraya pek yaklaştırmasa da Stankonia, Güney hip-hop'ın ABD'nin doğusu ve batısında kök salan rapin karşısına mertçe dikilmiş halidir.