Öyle bir akşam işte,
İçimde yeniden bir huzur,
Sahi nerelerdeydin bunca zaman?
Öyle bir akşam,
Dökülmüş ve sararmış yapraklar kayboluyor sokaklarımda,
yağmur damlaları da..
Oysa bilirdim ki ıslanmış anılar kurumazdı kolay kolay,
İçimde bir yerlerde yağmaya devam eder dururlar.
Şimdinin sıcaklığı, vazgeçmişliğin kuraklığı, sevginin, sevgilerin, bir yaşamın aydınlığı,
Yine hiçbiri yetmiyor içimdeki sırılsıklam hasretleri yok etmeye,
Ama öyle bir akşam işte,
Bir umut, gözyaşına dönmeyecek bir edayla yeşeriyor içerimde.
Bu sahtekar benliğim, yaşadığım acıların, her bir acının,
her bir gözyaşının,
ve bütün vazgeçişlerimin,
bir umutla başladığını benden gizliyor yine.
Yaşamak için yalan,
Yalanlarla yaşam.
Ama öyle bir akşam işte,
uyumuyorum,
içimde bir heyecan,
belki dönersin diye.
