parmak izlerimde bir ölümün valsi
nefesimde yaşamanın tangosu
parmak uçlarımda azrailin kan izleri
ve
senli düşlerin ceninken intiharı gibi
atladım bu şiirin harflerinden
uçurumların bile imrenerek baktığı
paramparçaya ayrılan bir kelime gibi
kan-revan değil
senle-sensizlik arasındaki
sırat köprüsü gibi
güneşte devrim
gecede evrim
gökyüzünün apoletlerini söküyor saçların
ve
gülüşün geliyor uzaktan bir rüzgar gibi
bebekler gibi hafızası temizleniyor tarihin
sen ey gülüşü güzel kadın
nasıl başarıyorsun bunu
öyle güzel gülünür mü?
