Ben yorgun gecelerin,
Geçip giden gemilerin, kuş cıvıltılarının
Şafak vaktinde denize nazır içilen şarabın
Ve senin umutla bakan gözlerinin tutkunuyum.
Öyle yorgunum ki, kelimelerim tükeniyor.
Aradığın ne diye sorsan ufuklara uzanan bir sakinlik derim.
Ada çiçeklerinin kokusunu içime çekerek
Dizinde uyumayı isterim, soluksuz.
Bir huzur arıyor ruhum, her gün doğduğunda
Sabahın ilk ışıklarında
Sana sarıldığımda ısınıyor işte içim.
Gerisi mi? Güz mevsimi.
