şimdi ben sigarayı bırakayım diyorum ama bakkal üzülür.
gitmek bile güzel sen söyleyince,
devlet bile güzel.
bak!
devlet bile diyorum bilirsin benim ideolojik saplantılarımı.
ve öldüklerimin içinden bir sen sağ kaldın dur şimdi,
gitmenin sırası değil. gitmek sosyalist bir devrim!
bir Allah bilirmiş sıraları, öyle diyor inananlar.
benden gitme sırası değil.
aklım, eskiyen insanlar harabesi.
içim, ağlamayı bilmeyen bir çocuk.
ben, bütün vücuduyla gözlerin için direnen yorgun bir köle.
sen, en güzel yerinde uyuya kaldığım garip bir film.
biz,
bugün fazlayız sevgilim
dün lazım olduğumuz yerlere.
Mete Can Demirbilek
2024-03-11T09:21:50+03:00Aslında üzerimize sinen her şey doğumla geldi. Doğum… hem başlangıç hem de bir bitişin geri sayımı. Doğum… ilginç bir şey, bir mucize ve bence bu mucizenin katili devlet. Ben doğurgan bir yaratığım. Şiir falan doğururum bazen ve hep şunu derim; “Keşke bakkal da doğurabilsem”
Ezgi
2024-03-09T19:39:36+03:00üzerimize devletin sindiği ilk an doğumla gelmedi mi Mete? gerçi bu cümle bir denemenin başlangıcı olacaktı... bakkallar önemli.
Mete Can Demirbilek
2024-03-09T19:12:28+03:00Bakkallar önemli ben bakkal insanıyım ve devletin bir kölesi pardon vatandaşı