Bilmediğim bir günün bilmediğim bir saatinde yeniden doğdum. Bu sefer annem değil aklım beni doğurdu. Dünya bildiğim dünya ama ben bilmediğim bir yerindeyim. Bir ışık yandı ben peşinden koştum. Ben koştukça o kaçtı. Işığın peşinden giderken yeni doğrular buldum yanlarında yanlışlar vardı. Hiç bilmediğim yerlerdi ama ben çok aşinaydım. İçimden kendime sesleniyordum duymam zaman aldı. Önce korktum sonra alıştım sonra korkularım elimden tuttu beni korudu şimdi arkadaşız. Yol hala çok uzun, ben hala ışığın peşinden gidiyorum. Bir şeyden mi kaçıyorum yoksa bir şeyi mi arıyorum hala bilmiyorum. Bilmediklerimi yeni bilinmeyenlerle çözmeye çalışıyorum göz yaşlarımla gülerken.