ikizdi gözlerin, bir yaşam ilkesi üzerine
soğuk dumanlar çıkıyordu daha soğuk boğazlardan
bir sigara yakınıyordu o an parmaklarımda
küllerini rüzgara kaptırdığımız, griydik bir kere daha
iki ayrı gökyüzüydün bir yaşam ülkesi üstünde
hayatı kaçırdım gözlerimden, seyrine daldıkça
çekinmeden uzamıştı saçlarımız ardına
bir gece yarısının, griydik! belki de son kez
bacaklarımız uzanmıştı galata'dan
sadece bir taneydik sonsuz gökyüzünde
vazgeçilmiyor, sıralanmamıştı gölgemiz
vazgeçilmiyor, yalnız ve gündüz olmadan...
